به تعدادی دوربین (توربو یا آی پی) و دستگاه ضبط کننده تصاویر (DVR یا NVR ) که تمام حرکات و فعالیت های جلوی دوربین را ثبت و ضبط میکند و امکاناتی همچون کنترل زاویه ی دید، بزرگنمایی تصاویر دوربین ها، انتقال تصویر و … را به ما میدهد سیستم نظارت تصویری گویند.

به دوربین هایی که در فضای داخلی استفاده میشوند Indoor و به دوربین هایی که با توجه به شرایط محیطی و آب و هوایی در فضاهای خارجی استفاده میشوند Outdoor  گویند.

معمولا بین 1 تا 12 ولت مستقیم و 2 تا 220 ولت متناوب.

برای قراردادن صحیح دوربین ها و تنظیم درست زاویه ی دید.

به پایه ای که حرکتی ندارد و برای قراردادن دوربین در حالت ثابت به کار می رود و دوربین نیز فضای ثابتی را نمایش میدهد پایه ثابت گویند.

به پایه ای که امکان نصب دوربین بر روی آن با حرکت در دو جهت (چپ و راست) و یا چهار جهت (چپ، راست، بالا و پایین) و دست یابی به زاویه دید و تصویر مناسب به صورت دستی می باشد پایه ی مفصلی گویند.

و به پایه ای که استقامت زیاد و تحمل وزن دوربین گردان را دارد و دوربین پس از نصب روی آن می تواند در دو یا چهار جهت حرکت داشته باشد پایه ی گردان گویند.

برای محافظت از دوربین در برابر باران، گرد و خاک و گرمای شدید آنرا داخل کاور که در واقع محفظه یا جعبه خارجی است قرار می دهند. انواع کاور عبارتند از:

۱- کاور کوچک برای دوربین های فیبری و پین هل.

۲- کاور متوسط برای دوربین های فیبری، پین هل و نیمه صنعتی.

۳- کاور بزرگ برای دوربین های ( صنعتی با لنز ثابت، صنعتی با لنز زوم و صنعتی با لنز ایریز).

۴- کاور سقفی برای دوربین های فیبری و پین هل که روی سقف نصب می شود.

۵- کاور واتر پروف برای دوربین های زوم شونده که این کاورها می تواند با فن و هیتر داخلی خود در دماهای مختلف محیط، دمای داخلی را ثابت نگه دارد.

به دوربین های گردان دو حالته در جهت افقی پن و دوربین های گردان چهار حالته در جهت های افقی و عمودی پن تیلت می گویند.

برای تنظیم نور در جاهایی که شدت نور زیاد است و یا دوربین کاملا به سمت نور قرار گرفته از لنزهای اتوایریز استفاده می شود زیرا اگر از لنز معمولی استفاده کنیم تصویر کاملا سفید و یا کاملا مات و تاریک دیده می شود. و سایز های مختلف  4، 6، 8 و 12 درجه دارد.

اندازه ی لنزها معمولا از 8/2، 6/3 میلی متر به بالا می تواند باشد که بر اساس محل نصب دوربین و میدان دیدی که باید دوربین، تصویر برداری کند انتخاب می شوند. لنز 8/2 میلی متر زاویه ی دید بیشتری دارد ولی وضوح جزئیات تصویر کمتر و اشیاء در فاصله ی دورتر کوچک تر و با وضوح کمتری نشان داده می شوند. لنز 28 میلی متر وضوح جزئیات بیشتری در عوض زاویه ی دید کمتری دارد و اشیاء در فاصله ی دورتر با مساحت کمتر ولی با وضوح جزئیات بیشتری نشان داده می شوند.

به لنزهایی که می توانند فاصله ی اجسام را در یک مساحت مشخص به تصویر مانیتور نزدیکتر یا دورتر نمایش دهند لنز زوم کننده می گویند. در بعضی از دوربین ها از طریق دستگاه کنترل کننده این لنز قابل کنترل است و می تواند تصاویر را 10 برابر و حتی بیشتر از آن بسته به نوع لنز برای ما نمایش دهد.

کابل برق که ولتاژ مورد نیاز دوربین را تامین می کند.کابل تصویر که خروجی تصویری دوربین را انتقال می دهد و کابل کنترلر که کار کنترل حرکات دوربین در چهار جهت اصلی (بالا،پایین،چپ و راست) و تنظیم کننده ی لنز نیز میباشد.

وقتی در یک سیستم مدار بسته تعداد دوربین ها نسبت به  تعداد مانیتورها بیشتر باشد برای نمایش تصاویر چندین دوربین بر روی یک مانیتور از سیستم های تقسیم کننده ی تصویری ( مانند سوییچرها،کوادها، مالتی پلکسرها) استفاده میکنیم.

سیستم سوئیچر تصویر دوربین ها را به ترتیب برای مدت کوتاه یکی پس از دیگری بر روی صفحه مانیتور نمایش میدهد و ما در هر لحظه فقط میتوانیم تصویر یک دوربین را بر روی مانیتور مشاهده کنیم. برای این کار به ازای هر دوربین یک کابل تصویر به ورودی تصویر سوییچر متصل و از طرف دیگر فقط یک کابل تصویر از خروجی سوییچر به ورودی مانیتور متصل می گردد. سوییچرهای موجود در بازار معمولا به صورت 2، 4، 6، 8، 12 و 16 کانال میباشند.

مدت زمان نمایش تصویر هر دوربین توسط یک ولوم سرعت کم و زیاد می شود و این زمان برای کل دوربین ها یکسان است. سوییچرها ورودی کابل صدا دارند و انتقال صدا نیز اگر کابل ورودی از دوربین دارای صدا باشد امکان نمایش همزمان صدا و تصویر بر روی مانیتور و بلند گو وجود دارد.

در سیستم کواد، ابتدا تصاویر دوربین های 1 الی 4 به ترتیب بر روی صفحه مانیتور ظاهر می شود و بعد از تصویر چهارم ، چهار تصویر به صورت همزمان روی مانیتور نشان داده می شود، و پس از آن تصاویر چهار دوربین بعدی طبق فرایند ذکر شده ظاهر خواهند شد. در این سیستم می توان مدت زمان نمایش دوربینی که برای ما اهمیت بیشتری دارد تنظیم و زیادتر کرد.

وقتی تعداد دوربین ها زیاد است، نمایش پشت سر هم به دلیل فاصله زمانی زیاد اثر بخش نبوده و نمایش همزمان این تعداد تصویر کارایی بیشتری دارد. بدین منظور سیستم های مالتی پلکسر می توانند 8، 9 یا 12 تصویر را به صورت همزمان روی صفحه ی مانیتور نشان دهند و تعداد دوربین ها را به همان تعدادی که هستند می توان برنامه ریزی نمود و نشان داد. در سیستم مالتی پلکسر تنظیم ساعت و تاریخ و نمایش آن دارای اهمیت است زیرا معمولا این سیستم ها مجهز به سیستم ضبط تصاویر می باشند و در صورت نیاز به باز پخش تصاویر ضبط شده، تاریخ و زمان لازم خواهد بود.

اسکنر روی پایه نصب می شود و دوربین روی آن قرار می گیرد و اسکنر می تواند به کمک حرکت موتور یا موتور های داخلی خود دوربین را در جهت های چپ و راست یا بالا و پایین حرکت دهد و آن را در مسیر و زاویه مورد نظر قرار دهد. کنترلر دستگاهی که اسکنر را کنترل می کند و به وسیله ی دکمه های روی آن می توان دوربین را حرکت داد و حتی آن را در نقطه ی مورد نظر زوم کرد.

یعنی دوربین به صورت پیوسته در زاویه تعیین شده توسط ما حرکت خواهد کرد که این کار بوسیله فعال سازی و تنظیم دکمه خودکار انجام میگیرد.

دی وی آر در واقع سیستم ضبط کننده دیجیتالی تصاویر است که از یک یا چند هارد (بسته به مدل دستگاه)  با ظرفیت بسیار بالا برای ذخیره سازی تصاویر استفاده می کند و می تواند بیش از 2000  ساعت تصویر را به صورت فشرده ضبط کند. علاوه بر این تمامی قابلیت های سوئیچر، کواد و مالتی پلکسر را به صورت یکجا دارد و ازطریق منوی مربوطه می توان سیستم را برای شرایط مختلف برنامه ریزی کرد.

با استفاده از بستر اینترنت و امکانات دستگاه های DVR و NVR که مجهز به پورت اتصال به شبکه میباشند می توان تصاویر دوربینهای مدار بسته مجموعه خود را از راه دور تحت نظر و کنترل داشته باشیم. بهترین روش انتقال تصاویر استفاده از IP Static است که توسط ISP در ازای مبلغی به سرویس اینترنت شما داده می شود و قطعی تصویر بسیار کم می باشد. روش مرسوم تر انتقال تصویر P2P می باشد که قابلیتی است که مجموعه های تولید کننده سیستم های حفاظتی مانند HIKVISION بر روی محصولات خود قرار می دهند که به صورت رایگان در اختیار مصرف کننده قرار می گیرد.

کامل ترین نوع دوربین مدار بسته رنگی که دستگاه کنترلر و کیبورد خاص خود را دارد، گردان است، لنز زوم دارد و می تواند شدت نوررا تنظیم کند. دور و نزدیک شدن تصاویر را در آن می توان کنترل نمود. و تمامی برنامه ریزی ها و فرامین لازم از طریق کیبورد کوچک و خاص آن قابل اعمال است.

– دوربین مداربسته آنالوگ (سنجش کیفیت تصویر با واحد “TVL” و نیاز به کابل کشی کواکسیال)

– دوربین مداربسته AHD (کیفیت تصویر بر اساس مگاپیکسل “Megapixel” و نیاز به کابل کشی کواکسیال)

– دوربین مداربسته HDCVI (کیفیت تصویر بر اساس مگاپیکسل “Megapixel” و نیاز به کابل کشی کواکسیال و دارای قابلیت‌های هوشمند تصویری)

– دوربین مداربسته تحت شبکه IP ( کیفیت تصویر بر اساس مگاپیکسل “Megapixel” و نیاز به کابل تحت شبکه Cat5,Cat6 با قابلیتهای  هوشمند تصویری کاملاً حرفه ای)

لنز از یک یا چند عدسی تشکیل میشود که سیگنالهای نوری را بصورت تصویر بر روی سنسور دوربین منعکس مینماید.

لنز 8/2 میلی متر زاویه ی دید بیشتری دارد ولی وضوح جزئیات تصویر کمتر و اشیاء در فاصله ی دورتر کوچک تر و با وضوح کمتری نشان داده می شوند. لنز 28 میلی متر وضوح جزئیات بیشتری در عوض زاویه ی دید کمتری دارد و اشیاء در فاصله ی دورتر با مساحت کمتر ولی با وضوح جزئیات بیشتری نشان داده می شوند.

به فاصله ی بین مرکز نوری لنز تا سنسور دوربین فاصله کانونی میگویند. با ترکیب مختلف چند عدسی میتوان به فاصله های کانونی مختلف پیدا کرد.

میزان تصویر قابل رویت که توسط ما دیده میشود، بصورت افقی،عمودی و عمقی اندازه گیری میشود که ترکیب این سه جهت برای ما میدان دید میسازد.

اندازه سنسور و فاصله ی کانونی

Iris یا دیافراگم برای کنترل مقدار روشنایی مورد نیاز برای لنز استفاده میشود.

از این مدل لنز برای محیط هایی که شدت نور در آنها متغیر است و یا شدت نور زیاد است استفاده می شود مانند محیط های خارجی. زیرا اگر از لنز معمولی استفاده کنیم تصویر کاملا سفید و یا کاملا مات و تاریک دیده می شود.

به لنزهایی که امکان تنظیم فاصله کانونی توسط ما به صورت دستی یا الکتریکی را دارند و پاسخگوی سناریوهای پیچیده ی نطارت تصویری هستند لنز وریفوکال گویند.

به تعدادی دوربین (توربو یا آی پی) و دستگاه ضبط کننده تصاویر (DVR یا NVR ) که تمام حرکات و فعالیت های جلوی دوربین را ثبت و ضبط میکند و امکاناتی همچون کنترل زاویه ی دید، بزرگنمایی تصاویر دوربین ها، انتقال تصویر و … را به ما میدهد سیستم نظارت تصویری گویند.

به دوربینهایی که دارای برد ISP (Image Signal Processing) می باشند و از طریق کابل کواکسیال انتقال تصویر  بر روی دستگاه DVR (DVR مخصوص دوربینهای توربو میباشد) صورت میگیرد دوربین آنالوگ یا توربو میگویند.و به مجموعه ای از دوربینهای توربو و دستگاه DVR یک سیستم مداربسته آنالوگ گویند.

دی وی آر در واقع سیستم ضبط کننده دیجیتالی تصاویر است که از یک یا چند هارد (بسته به مدل دستگاه)  با ظرفیت بسیار بالا برای ذخیره سازی تصاویر در سیستم های آنالوگ استفاده می کند و می تواند بیش از 2000  ساعت تصویر را به صورت فشرده ضبط کند.

به دوربینهایی که دارای برد DSP (Digital Signal Processing) می باشند و از طریق کابل و بستر شبکه انتقال تصویر(ارسال و دریافت)  بر روی دستگاه NVR (NVR مخصوص دوربینهای تحت شبکه میباشد)  و یا از طریق اینترنت  بر روی رایانه های شخصی صورت میگیرد دوربین IP یا تحت شبکه میگویند.

NVR ان وی آر در واقع سیستم ضبط کننده دیجیتالی تصاویر است که از یک یا چند هارد (بسته به مدل دستگاه)  با ظرفیت بسیار بالا برای ذخیره سازی تصاویر در سیستم های تحت شبکه استفاده می کند و می تواند بیش از 2000  ساعت تصویر را به صورت فشرده ضبط کند.

دستگاه DVR اغلب در سیستمهای مداربسته آنالوگ HD استفاده می شود در حالیکه امکان پشتیبانی از دوربین های IP را نیز دارد. و دستگاه NVR دارای قابلیت های پردازش تصویر VCA پیشرفته تری نسبت به دستگاه DVR است.

DVR است که میتوانیم تمام ورودی های آنالوگ آن را غیر فعال کرده و به همه پورتها دوربین IP متصل کنیم.

به تکنولوژی ضبط و ذخیره‌سازی تصاویر ویدئویی با حجم کم بر روی هارد دستگاه های DVR و NVR فشرده سازی میگویند که انواع تکنولوژی موجود در دستگاه های حال حاضر در بازار عبارتند از H.264، H.265 و H.265+ .

تفاوت این فرمتها در میزان فشرده سازی تصاویر،حجم ذخیره سازی اطلاعات و مقدار استفاده از پهنای باند است. فرمت H.265 یک گام بزرگ به سمت بهره وری بالاتر می باشد به نحوی که کارایی آن تا 50 درصد بیشتر از فرمت H.264 بوده و میتوان با استفاده از آن تصاویر را با کیفیت بالاتر در مسافت های طولانی با نرخ بیت ریت کمتر منتقل نمود. H.265+ جدیدترین فرمت ذخیره سازی تصاویر می باشد که کارایی آن تا 30 درصد نسبت به H.265 بالاتر می باشد.

– دوربین مداربسته آنالوگ (سنجش کیفیت تصویر با واحد “TVL” و نیاز به کابل کشی کواکسیال)

– دوربین مداربسته AHD (کیفیت تصویر بر اساس مگاپیکسل “Megapixel” و نیاز به کابل کشی کواکسیال)

– دوربین مداربسته HDCVI (کیفیت تصویر بر اساس مگاپیکسل “Megapixel” و نیاز به کابل کشی کواکسیال و دارای قابلیت‌های هوشمند تصویری)

– دوربین مداربسته تحت شبکه IP ( کیفیت تصویر بر اساس مگاپیکسل “Megapixel” و نیاز به کابل تحت شبکه Cat5,Cat6 با قابلیتهای  هوشمند تصویری کاملاً حرفه ای)

PTZ  مخفف سه کلمه (pan-tilt-zoom) میباشد که به قابلیت چرخش عمودی و افقی دوربین Pan-Tilt میگویند. دوربین مدار بسته اسپید دام می‌تواند به چپ و راست(به صورت افقی) تا 360 درجه و به سمت بالا و پایین(به صورت عمودی) تا 180 درجه بچرخد که این ویژگی باعث می‌شود فضای بزرگ‌تری را پوشش دهد. و دارای قابلیت زوم به صورت اپتیکال و دیجیتال نیز میباشد که میتواند محیط باز و وسیعی را پوشش داده و جزییات زیادی را نشانمان دهد.

به دوربین هایی که در فضای داخلی استفاده میشوند Indoor و به دوربین هایی که با توجه به شرایط محیطی و آب و هوایی در فضاهای خارجی استفاده میشوند Outdoor  گویند.

وقتی از سیستم 4K میگوییم یعنی از بیرونی ترین لایه ی هر پروژه تا داخلی ترین لایه باید 4K باشد. لنز باید 4K، دوربین 4K، خروجی های DVR باید 4K، HDMI باید 4K و حتی مانیتور یا LED هم باید 4K باشند.

در این قابلیت برق و تصویر هر دو بر روی یک کابل کواکسیال به سمت دستگاه DVR هدایت میشوند و نیاز به کابل برق جداگانه نیست.

در این قابلیت برق و تصویر هر دو بر روی یک کابل شبکه به سمت دستگاه NVR هدایت میشوند و نیاز به کابل برق جداگانه نیست.

عملکرد IR هوشمند بوده و با توجه به داشتن یک تصویر شفاف گزینه ای برای تنظیم قدرت ال ای دی مادون قرمز به دوربین میدهد تا تصویری واضح تر داشته باشیم.

دوربینهای Dark Fighter دارای سنسور پیشرفته ی CMOS میباشند و با استفاده از بهینه سازی الگوریتم 3D DNR در کمترین میزان نور 0.002Lux نیز تصویری رنگی به ما میدهند.

زمانیکه دوربین با نور بسیار شدید مواجه است این فناوری که اغلب ترکیبی از تصویر سنسور به همراه گرفتن روشنایی های مختلف از یک صحنه میباشد تصویر با کیفیت مناسب تری به ما میدهد.

با استفاده از بستر اینترنت و امکانات دستگاه های DVR و NVR که مجهز به پورت اتصال به شبکه میباشند می توان تصاویر دوربینهای مدار بسته مجموعه خود را از راه دور تحت نظر و کنترل داشته باشیم. بهترین روش انتقال تصاویر استفاده از IP Static است که توسط ISP در ازای مبلغی به سرویس اینترنت شما داده می شود و قطعی تصویر بسیار کم می باشد. روش مرسوم تر انتقال تصویر P2P می باشد که قابلیتی است که مجموعه های تولید کننده سیستم های حفاظتی مانند HIKVISION بر روی محصولات خود قرار می دهند که به صورت رایگان در اختیار مصرف کننده قرار می گیرد.

معمولا بین 1 تا 12 ولت مستقیم و 2 تا 220 ولت متناوب.

برای قراردادن صحیح دوربین ها و تنظیم درست زاویه ی دید.

به پایه ای که حرکتی ندارد و برای قراردادن دوربین در حالت ثابت به کار می رود و دوربین نیز فضای ثابتی را نمایش میدهد پایه ثابت گویند.

به پایه ای که امکان نصب دوربین بر روی آن با حرکت در دو جهت (چپ و راست) و یا چهار جهت (چپ، راست، بالا و پایین) و دست یابی به زاویه دید و تصویر مناسب به صورت دستی می باشد پایه ی مفصلی گویند.

و به پایه ای که استقامت زیاد و تحمل وزن دوربین گردان را دارد و دوربین پس از نصب روی آن می تواند در دو یا چهار جهت حرکت داشته باشد پایه ی گردان گویند.

برای محافظت از دوربین در برابر باران، گرد و خاک و گرمای شدید آنرا داخل کاور که در واقع محفظه یا جعبه خارجی است قرار می دهند. انواع کاور عبارتند از:

۱- کاور کوچک برای دوربین های فیبری و پین هل.

۲- کاور متوسط برای دوربین های فیبری، پین هل و نیمه صنعتی.

۳- کاور بزرگ برای دوربین های ( صنعتی با لنز ثابت، صنعتی با لنز زوم و صنعتی با لنز ایریز).

۴- کاور سقفی برای دوربین های فیبری و پین هل که روی سقف نصب می شود.

۵- کاور واتر پروف برای دوربین های زوم شونده که این کاورها می تواند با فن و هیتر داخلی خود در دماهای مختلف محیط، دمای داخلی را ثابت نگه دارد.

کابل برق که ولتاژ مورد نیاز دوربین را تامین می کند.کابل تصویر که خروجی تصویری دوربین را انتقال می دهد و کابل کنترلر که کار کنترل حرکات دوربین در چهار جهت اصلی (بالا،پایین،چپ و راست) و تنظیم کننده ی لنز نیز میباشد.

وقتی در یک سیستم مدار بسته تعداد دوربین ها نسبت به  تعداد مانیتورها بیشتر باشد برای نمایش تصاویر چندین دوربین بر روی یک مانیتور از سیستم های تقسیم کننده ی تصویری ( مانند سوییچرها،کوادها، مالتی پلکسرها) استفاده میکنیم.

سیستم سوئیچر تصویر دوربین ها را به ترتیب برای مدت کوتاه یکی پس از دیگری بر روی صفحه مانیتور نمایش میدهد و ما در هر لحظه فقط میتوانیم تصویر یک دوربین را بر روی مانیتور مشاهده کنیم. برای این کار به ازای هر دوربین یک کابل تصویر به ورودی تصویر سوییچر متصل و از طرف دیگر فقط یک کابل تصویر از خروجی سوییچر به ورودی مانیتور متصل می گردد. سوییچرهای موجود در بازار معمولا به صورت 2، 4، 6، 8، 12 و 16 کانال میباشند.

مدت زمان نمایش تصویر هر دوربین توسط یک ولوم سرعت کم و زیاد می شود و این زمان برای کل دوربین ها یکسان است. سوییچرها ورودی کابل صدا دارند و انتقال صدا نیز اگر کابل ورودی از دوربین دارای صدا باشد امکان نمایش همزمان صدا و تصویر بر روی مانیتور و بلند گو وجود دارد.

در سیستم کواد، ابتدا تصاویر دوربین های 1 الی 4 به ترتیب بر روی صفحه مانیتور ظاهر می شود و بعد از تصویر چهارم ، چهار تصویر به صورت همزمان روی مانیتور نشان داده می شود، و پس از آن تصاویر چهار دوربین بعدی طبق فرایند ذکر شده ظاهر خواهند شد. در این سیستم می توان مدت زمان نمایش دوربینی که برای ما اهمیت بیشتری دارد تنظیم و زیادتر کرد.

وقتی تعداد دوربین ها زیاد است، نمایش پشت سر هم به دلیل فاصله زمانی زیاد اثر بخش نبوده و نمایش همزمان این تعداد تصویر کارایی بیشتری دارد. بدین منظور سیستم های مالتی پلکسر می توانند 8، 9 یا 12 تصویر را به صورت همزمان روی صفحه ی مانیتور نشان دهند و تعداد دوربین ها را به همان تعدادی که هستند می توان برنامه ریزی نمود و نشان داد. در سیستم مالتی پلکسر تنظیم ساعت و تاریخ و نمایش آن دارای اهمیت است زیرا معمولا این سیستم ها مجهز به سیستم ضبط تصاویر می باشند و در صورت نیاز به باز پخش تصاویر ضبط شده، تاریخ و زمان لازم خواهد بود.

اسکنر روی پایه نصب می شود و دوربین روی آن قرار می گیرد و اسکنر می تواند به کمک حرکت موتور یا موتور های داخلی خود دوربین را در جهت های چپ و راست یا بالا و پایین حرکت دهد و آن را در مسیر و زاویه مورد نظر قرار دهد. کنترلر دستگاهی که اسکنر را کنترل می کند و به وسیله ی دکمه های روی آن می توان دوربین را حرکت داد و حتی آن را در نقطه ی مورد نظر زوم کرد.

یعنی دوربین به صورت پیوسته در زاویه تعیین شده توسط ما حرکت خواهد کرد که این کار بوسیله فعال سازی و تنظیم دکمه خودکار انجام میگیرد.

به بیانی ساده‌ یک شبکه کامپیوتری، شامل گروهی از سیستم‌های کامپیوتری و دیگر تجهیزات سخت افزاری رایانه ای می‌باشد که از طریق کانال‌های ارتباطی به یکدیگر متصل می‌شوند تا ارتباطات و اشتراک‌گذاری منابع اطلاعاتی را در بین طیف وسیعی از کاربران ایجاد کنند.

تبادل سریع‌تر اطلاعات

به‌روز بودن اطلاعات

مدیریت و پشتیبانی مرکزی

قابلیت اطمینان

شبکه‌ها از لحاظ مقیاس جغرافیایی به سه گروه Lan ،Wan و Man تقسیم‌بندی می‌شوند:

شبکه محلی LAN: شبکه LAN مخفف Local Area Network است؛ شبکه LAN شبکه‌ای با سرعت بالا است که به منظور برقراری ارتباط و مبادله داده‌ها بین کامپیوترها در یک محدوده جغرافیایی کوچک، مثل یک اداره، یک ساختمان و یا یک طبقه از یک برج طراحی شده است.

شبکه گسترده یا WAN: که مخفف Wide Area Network می‌باشد؛ این شبکه، جهت مبادله اطلاعات بین فواصل بسیار دور استفاده می‌شود. این شبکه ناحیه جغرافیایی وسیعی مانند کل یک کشور، کل یک قاره را در بر می‌گیرد .

شبکه شهری یا MAN:  این شبکه، مخفف Metropolitan Area Network است؛ شبکه MAN شبکه‌های متعددی را که در نواحی مختلف یک شهر بزرگ یا کوچک واقع شده‌اند را به یکدیگر مرتبط می‌کند.

همه شبکه‌ها از اجزای سخت‌افزاری پایه‌ای تشکیل شده‌اند تا گره‌های شبکه را به یکدیگر متصل کنند، مانند «کارت‌های شبکه»، «تکرارگر»ها، «هاب»ها، «پل»ها، «راهگزین»ها و «مسیریاب»ها. علاوه بر این، بعضی روش ها برای اتصال این اجزای سخت‌افزاری لازم است که معمولاً از کابلهای الکتریکی استفاده می‌شود (از همه رایجتر «کابل رده ۵» (کابل Cat5) است)، و کمتر از آنها، ارتباطات میکروویو (مانند IEEE 802.11) و «کابل فیبر نوری»( Optical Fiber Cable) بکار می‌روند.

«کارت شبکه»، قطعه‌ای از سخت‌افزار رایانه ‌است و طراحی شده تا این امکان را به رایانه‌ها بدهد که بتوانند بر روی یک شبکه رایانه‌ای با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. این قطعه دسترسی فیزیکی به یک رسانه شبکه را تامین می‌کند و با استفاده از «آدرس های MAC»، سیستمی سطح پایین جهت آدرس دهی فراهم می‌کند. این شرایط به کاربران اجازه می‌دهد تا به وسیله کابل یا به صورت بی‌سیم به یکدیگر متصل شوند.

کارت شبکه‌ها انواع و اقسام مختلف دارند. اما دو نوع بسیار رایج آن‌ها Wired و Wireless هستند.

کارت شبکه‌های وایرلس باید از تکنولوژی وایرلس برای دسترسی به شبکه استفاده کنند و یک یا دو آنتن دارند که از کارت خارج می­‌شود.

کارت شبکه‌های wired فقط از یک پورت RJ-45 و یک کابل اترنت که به انتهای آن متصل است استفاده می‌کنند. و این سادگی، آن‌ها را به نسبت کارت‌های وایرلس، تخت‌تر و کم‌حجم‌تر می­‌کند.

«تکرارگر» تجهیزی الکترونیکی است که سیگنالی را دریافت کرده و آن را با سطح دامنه بالاتر، انرژی بیشتر و یا به سمت دیگر یک مانع ارسال می‌کند. بدین ترتیب می‌توان سیگنال را بدون کاستی به فواصل دورتری فرستاد. از آنجا که تکرارگرها با سیگنال‌های فیزیکی واقعی سروکار دارند و در جهت تفسیر داده‌ای که انتقال می‌دهند تلاشی نمی‌کنند، این تجهیزات در «لایه فیزیکی» یعنی اولین لایه از «مدل مرجع OSI» عمل می‌کنند.

«هاب» قطعه‌ای سخت‌افزاری است که امکان اتصال قسمت‌های یک شبکه را با هدایت ترافیک در سراسر شبکه فراهم می‌کند.عملکرد هاب بسیار ابتدایی است، به این ترتیب که داده رسیده از یک گره را برای تمامی گره‌های شبکه کپی می‌کند. هاب‌ها عموماً برای متصل کردن بخش‌های یک «شبکه محلی» بکار می‌روند. هر هاب چندین پورت دارد. زمانی که بسته‌ای از یک پورت می‌رسد، به دیگر پور‌تها کپی می‌شود، بنابراین همه قسمت‌های شبکه محلی می‌توانند بسته‌ها را ببینند.

یک «پل» دو شبکه را به هم متصل می‌کند. پل‌ها شبیه به «تکرارگر»ها و «هاب»های شبکه‌اند که برای اتصال قسمت‌های شبکه در «لایه فیزیکی» عمل می‌کنند، با این حال پل با استفاده از مفهوم پل‌زدن کار می‌کند، یعنی به جای آنکه ترافیک هر شبکه بدون نظارت به دیگر درگاه‌ها کپی شود، آنرا مدیریت می‌کند. بسته‌هایی که از یک طرف پل وارد می‌شوند تنها در صورتی به طرف دیگر انتشار می‌یابند که آدرس مقصد آن‌ها مربوط به سیستم‌هایی باشد که در طرف دیگر پل قرار دارند. پل مانع انتشار پیغام‌های همگانی در قطعه‌های کابل وصل‌شده به آن نمی‌شود.

• پل‌های محلی: مستقیماً به «شبکه‌های محلی» متصل می‌شود.
• پل‌های دوردست: از آن می‌توان برای ساختن «شبکه‌های گسترده» جهت ایجاد ارتباط بین «شبکه‌های محلی» استفاده کرد. پل‌های دور دست در شرایطی که سرعت اتصال از شبکه‌های انتهایی کمتر است با «مسیریاب»ها جایگزین می‌شوند.
• پل‌های بی‌سیم: برای «اتصال شبکه‌های محلی» به «شبکه‌های محلی بی‌سیم» یا «شبکه‌های محلی بی‌سیم» به هم یا ایستگاه‌های دوردست به «شبکه‌های محلی» استفاده می‌شوند.

«راهگزین» یا switch وسیله‌ای است که قسمت‌های شبکه را به یکدیگر متصل می‌کند. راهگزین‌های معمولی شبکه تقریباً ظاهری شبیه به «هاب» دارند، ولی یک راهگزین در مقایسه با هاب از هوشمندی بیشتری (و همچنین قیمت بیشتری) برخوردار است. راهگزین‌های شبکه این توانمندی را دارند که محتویات بسته‌های داده‌ای که دریافت می‌کنند را بررسی کرده، دستگاه فرستنده و گیرنده بسته را شناسایی کنند، و سپس آن بسته را به شکلی مناسب ارسال نمایند. با ارسال هر پیام فقط به دستگاه متصلی که پیام به هدف آن ارسال شده، راهگزین «پهنای باند» شبکه را به شکل بهینه‌تری استفاده می‌کند و عموماً عملکرد بهتری نسبت به یک هاب دارد.

سوییچ شبکه به لحاظ فیزیکی مشابه یک هاب شبکه می باشد. با این حال، بر خلاف هاب ، سوئیچ شبکه قادر به بررسی پیام های دریافتی می باشند. به این صورت که به محض دریافت هر بسته آنرا بررسی کرده و پس از شناسایی پورت اتصال مقصد، آنرا به مقصد مشخص شده ارسال می کنند. به این تکنولوژی اصطلاحاً سوئیچینگ بسته گفته می شود.

یک سوییچ شبکه تعیین می کند که هر بسته از چه آدرسی ارسال شده و قرار است به چه آدرسی ارسال شود. در حالی که یک هاب شبکه بسته دریافت شده را به همه آدرسهای موجود در شبکه ارسال می کند. اینکه محتوای یک بسته متعلق به چه آدرسی می باشد در مقصد مشخص می شود. همین خاصیت هاب ها باعث می شود پهنای باند بسیار زیادی از شبکه مصرف شود. در حالی که سوییچ ها با امکان شناسایی آدرس های مبدا و مقصد یک بسته، در مصرف پهنای باند شبکه صرفه جویی می نماید. به همین دلیل در مقایسه با هاب ها کارایی بهتری ارائه می دهند.

1ـ LAN Switch or Active Hub :

سوئیچ‌های LAN به عنوان شبکه‌های محلی یا سوئیچ اترنت نیز شناخته شده هستند. این سوئیچ ها برای اتصال نقاط مختلف در شبکه های داخلی استفاده می‌شوند. همچنین دیتاهایی که به صورت سرگردان در شبکه وجود دارند را که موجب افزایش پهنای باند خواهند شد شناسایی و محدود می‌کنند.

هنگامی که صحبت از پهنای باند می‌شود منظور دیتاهایی هستند که در یک دوره معین از یک نقطه به نقطه دیگر منتقل می شوند. استفاده از سوئیچ های LAN موجب کاهش ترافیک شبکه می‌شود. دیتاهای مهم قبل از هر دیتای دیگر و با سرعت بالا منتقل می‌شوند.

2ـ Unmanaged Network Switches :

این دستگاه به طور عمده در شبکه‌های کوچکی نظیر شبکه‌های خانگی ، شرکت‌ها و کسب و کارهای کوچک استفاده می‌شود. این سوئیچ به سایر دستگاه‌های موجود در شبکه امکان ارتباط با یکدیگر را فراهم می‌آورد این ارتباط می‌تواند میان دو کامپیوتر و یا یک کامپیوتر با دستگاه‌هایی مانند پرینتر باشد. به طور مثال زمانی که شما نیاز به چند پورت اضافی در  منزل ، آزمایشگاه و یا اتاق کنفرانس دارید این سوئیچ ها می‌توانند انتخاب بسیار خوبی باشند. این دستگاه همانطور که از نامش پیداست نیازی به مانیتورینگ مداوم ندارد و همچنین نیازی به هیچگونه راه اندازی اولیه را ندارد. در واقع مقرون به صرفه ترین سوئیچ محسوب می شوند.

3ـ Managed Switches :

برخلاف سوئیچ های Unmanaged این سوئیچ ها قابل تنظیم هستند؛ به همین دلیل می توانند عملکرد یک شبکه را ارتقاء دهند. این سوئیچ ها دارای دو نوع Smart switches و Enterprise switches هستند.

• Smart switches :

این دسته از سوئیچ‌ها در حال تکامل هستند. قانون کلی این است که این دستگاه‌ها تعدادی از قابلیت‌های تنظیم ، امینت و QOS را ارائه می‌دهند اما در مقایسه با سایر سوئیچ های مدیریت شده مقیاس کم‌تری دارند. این سوئیچ ها برای شبکه‌هایی که از انتقال داده و تخصیص داده‌های گیگابیت پشتیبانی می‌کند مناسب هستند و همچنین یک رابط کاربری برای مدیریت هستند.

Smart switch دارای ویژگی‌های محدود مدیریتی هستند که یک رابط وب را ارائه می‌دهند و قابلیت پیکربندی تنظیمات اولیه نظیر virtual LAN ، پهنای باند پورت و انتقال duplex را دارا می‌باشند.

• Enterprise switches :

این دسته از سوئیچ ها دارای قابلیت‌های وسیعی از ویژگی‌های مدیریتی و قابلیت رفع ، کپی ، تبدیل و نمایش پیکربندی‌های شبکه می‎باشد و جزء سوئیچ های کاملا مدیریتی شناخته می‌شوند. این دستگاه‌ها بیشتر در شرکت‌های بزرگ که دارای تعداد زیادی اتصال ، نود ، سوئیچ و پورت هستند استفاده می‌شود. به دلیل همین ویژگی‌هایی که این دسته از سوئیچ ها دارند، نسبت به سایرین متمایز کرده و همچنین قیمت آنها نیز گران‌تر می‌باشد.

4ـ PoE Switch :

سوئیچ‌های POE در واقع سوئیچ‌هایی هستند که از قابلیت Power over Ethernet بهره می‌برند. قابلیت Power over Ethernet به این معنی است که داده و Power (برق) از طریق همان کابل شبکه قابل انتقال هستند. پس دستگاه نیازی به تامین برق از طریق آداپتور و یا صورت‌های دیگر ندارند. این ویژگی در شبکه‌های بزرگ که دستگاه‌های مانند IP Phone و Access Point  و دیگر دستگاه‌های POE Support را دارا می‌باشند بسیار مفید و کار آمد است از طرف دیگر هزینه‌های کابل کشی برق اضطراری را در بسیاری از دستگاه ها کاملا از بین خواهد برد که خود باعث صرفه جویی بسیاری در هزینه‌های اولیه شبکه می‌شود.

5ـ Stackable Switch :

این سوئیچ ها راهی را برای ساده سازی و افزایش دسترسی به شبکه را فراهم می کنند. برای مثال شما می‌توانید به جای استفاده از 8 عدد سوئیچ 48 پورت به صورت جداگانه از یک عدد سوئیچ Stackable استفاده نمایید. با قابلیت Stackable این امکان به شما داده می شود که به جای تنظیم و پیکربندی 8 سوئیچ به صورت جداگانه ، شما این 8 سوئیچ را به یکدیگر استک نموده و به جای 8 سوئیچ یک سوئیچ را کانفیگ نمایید که دارای 384 پورت است و به صورت یکپارچه عمل می کند.

«مسیریاب»ها تجهیزات شبکه‌ای هستند که بسته‌های داده را با استفاده از «سرایند»ها و «جدول ارسال» تعیین مسیر کرده، و ارسال می‌کنند. مسیریاب‌ها در «لایه شبکه» از «مدل مرجع OSI» عمل می‌کنند. همچنین مسیریاب‌ها اتصال بین بسترهای فیزیکی متفاوت را امکان‌پذیر می‌کنند. این کار با چک کردن سرایند یک بسته داده انجام می‌شود.

هر مسیریاب دسته کم به دو شبکه، معمولاً شبکه‌های محلی، شبکه‌های گسترده و یا یک شبکه محلی و یک سرویس دهنده اینترنت متصل است. بعضی انواع مودم‌های DSL و کابلی جهت مصارف خانگی درون خود از وجود یک مسیریاب نیز بهره می‌برند.

مودم دستگاهی سخت افزاری برای دریافت و تبدیل داده های منتقل شده توسط روش های مختلف ارتباطی است. مودم داده هایی که از طرف شرکت های ارائه دهنده اینترنت (ISP) دریافت می کند را به داده هایی تبدیل می کند که می توانند توسط موبایل، لپ تاپ یا تجهیزات شبکه دیگر مورد استفاده قرار گیرند. به عنوان مثال یک مودم ADSL داده های مربوط به اتصال را از طریق کابل تلفن (RJ-11) دریافت و پس از تطبیق آنها با پیکربندی انجام شده روی مودم، بستر اینترنت را فراهم می سازد.

یکی از پر استفاده ترین و رایج ترین روش های اتصال به اینترنت به شمار می رود که ساختاری متنوع برای برقراری ارتباط دارد. مودم ADSL با استفاده از پورت تلفن یا همان RJ-11 به شبکه تلفن و در نهایت ISP (سرویس دهنده اینترنت) متصل شده و پس از تایید اطلاعات پیکربندی، شرایط لازم برای اتصال به اینترنت را ایجاد می کند. انتقال داده های تحت شبکه از دو طریق سیمی با بهره گیری از پورت LAN یا همان RJ-45 و وایرلس به وسیله فناوری WiFi صورت می پذیرد.

نحوه کار مودم VDSL شباهت فراوانی با مودم های ADSL دارند، با این تفاوت که مسیر انتقال داده ها از ISP به منزل یا محل کار شما با استفاده از فناوری فیبر نوری انجام می شود. در نتیجه پهنای باند و سرعت ارتباط تحت شبکه به مراتب بیشتر از فناوری ADSL است. فناوری VDSL به دلیل عدم پشتیبانی و پوشش دهی مناسب در سراسر کشور، به فراموشی سپرده شد.

فناوری وایمکس اولین بستر ارائه اینترنت بدون نیاز به خط تلفن در کشور به شمار می آید که به صورت فراگیر در دسترس کاربران قرار گرفته است. این فناوری شبکه در سال 2001 پایه گذاری شد و پهنای باندی در حدود 30 تا 40 مگابیت بر ثانیه توسط آن قابل ارائه بود. در سال 2011 آخرین نسخه از وایمکس با نام WiMAX2+ معرفی شد که پهنای باند را به 100 مگابیت بر ثانیه افزایش داد. در حقیقت وایمکس 2 پلاس رقیب اصلی فناوری TD-LTE شناخته می شود که در ادامه به معرفی رقیب وایمکس می پردازیم . با روی کار آمدن اینترنت 4G و زیر شاخه های آن و همچنین قیمت بالای اینترنت وایمکس، به مرور زمان شاهد کاهش کاربران در بخش WiMAX بودیم.

نحوه اتصال کاربران به اینترنت از طریق مودم های 3G و 4G بر پایه سرویس دهی موبایل و بی سیم انجام می شود. به این صورت که اپراتور های ارائه دهنده خدمات موبایل با قرار دادن چند ایستگاه فرستنده امواج (BTS) شرایط لازم برای ارائه اینترنت نسل سوم یا نسل چهار موبایل را فراهم می سازند، تفاوت میان این دو نیز در سرعت و پهنای باند قابل ارائه است. فناوری 4G LTE در نسخه های مختلفی عرضه شدند که هر کدام تفاوت هایی در پهنای باند دارند.

مودم های 4G LTE فناوری مورد نظر را در دستگاه های قابل حمل و همراه ارائه می دهند که می توان به گوشی های هوشمند نوین و مودم های اختصاصی اشاره کرد. اما فناوری TD-LTE در حقیقت نسخه ثابت از فناوری LTE به شمار می رود و فقط با بهره گیری از مودم های اختصاصی قابل استفاده است. فناوری TD-LTE توسط باند فرکانس 20 مگاهرتز ارسال و دریافت می شود.

کابل UTP يکی از متداولترين کابل های استفاده شده در شبکه های مخابراتی و کامپيوتری است . از کابل های فوق ، علاوه بر شبکه های کامپيوتری در سيستم های تلفن نيز استفاده می گردد. کابل های UTP دارای استانداردهای متعددی بوده که سرعت و پهنای باند فرکانسی آنها عبارت اند از:

CAT5=100Mhz | CAT5e=200Mhz | CAT6=250.350Mhz | CAT7=600,1000Mhz

کابل های Cat5 از گونه UTP هستند که البته این روزها دیگر چندان مورد توجه قرار نگرفته و حتی خرید و تهیه کابل های آن به سختی صورت می گیرد. حداکثر پهنای باند آنها 100 مگاهرتز است و سرعت آنها به حداکثر 100 مگابیت در ثانیه می رسد. مصافت پیشنهادی و یا به عبارت بهتر حداکثر مسیری که توسط این کابل پوشش داده می شود نیز 100 متر است. این استاندارد در حال پیوستن به تاریخ است.

دومین استاندارد با نام Cat5e شناخته می شود که پسوند e در آن به معنی Enhanced است. استاندارد Cat5e به منظور جلوگیری از تداخل ناخواسته در سیم کشی طراحی شده که البته دارای ویژگی های بهبود یافته دیگر نیز خواهد بود. Cat5e نیز با فرکانس موثر 100 مگاهرتز، دارای سرعت انتقال حداکثر 1000 مگابیت در ثانیه است. این پروتکل نیز از ویژگی ارتباط UDP پشتیبانی کرده و یکی از مزایای آن قیمت مناسب است که استفاده آن را گسترش داده است.

تقسیم بندی هر یک از انواع کابل بر اساس نوع کابل مسی ، ضخامت و Jack انجام شده است .

CAT6 یا Category6 یک استاندارد کابل اترنت است که توسط اتحادیه صنعت ارتباط از راه دور و اتحادیه صنایع الکترونیکی (EIA/TIA) معرفی شده است. CAT6 نسل ششم از زوج کابل های اترنت بهم تابیده شده است که در شبکه های خانگی و اداری مورد استفاده قرار می گیرد. کابل هایCAT6 با استانداردهای نسل های قبلی خود یعنی کابل های CAT5 و CAT5e سازگار است. نسخه ارتقا یافته از CAT6 که CAT6a نامیده می شود تا سرعت 10 گیگابیت بر ثانیه را پشتیبانی می کند.

کابل های CAT6 داده های گیگابیت اترنت را به میزان یک گیگابیت در ثانیه پشتیبانی می کند. هر کابل CAT6 می تواند امکان برقراری ارتباط هایی تا فاصله 50 متر (164 فوت) و تا سرعت 10 گیگابیت اترنت فراهم کند.کابل CAT6 دربردانده 4 جفت سیم مسی است و از همه این جفت سیم ها برای ارائه بهترین عملکرد خود استفاده می کند. این جفت سیم ها به رنگ های آبی- سفیدآبی، نارنجی- سفیدنارنجی، سبز- سفیدسبز، قهوه ای- سفیدقهوه ای که در آن ها دو رشته سیم وظیفه ارسال اطلاعات، دو رشته سیم نیز وظیفه دریافت اطلاعات و چهار رشته بعدی فقط نقش نویزگیری را ایفا می کنند.

پروتکل Cat6a به همراه پسوند a به معنی Augmented است. این استاندارد کابل هایی که با فرکانس 500 مگاهرتز سازگار هستند. دومین مزیت آنها، ضخامت و حفاظت بیشتر است. اینبار بر خلاف مدل ساده Cat6 می توان طول کابل کشی را تا 100 متر نیز گسترش داد. پروتکل Cat6a از استاندارد STP پشتیبانی کرده و سرعت 10 هزار مگابیت یا حداکثر 10 گیگابیت در ثانیه را ارائه می دهد. کابل های Cat6a را برای مواردی از جمله کاربردهای صنعتی و شرایط غیر خانگی نیز پیشنهاد می کنیم.

در نهایت به یکی از پیشرفته ترین فناوری های موجود، یعنی Cat7 می رسیم. این پروتکل ضمن پشتیبانی از SSTP، دارای فرکانس 600 مگاهرتز است. سرعت 10 هزار مگابیت یا حداکثر 10 گیگابیت در ثانیه نیز برای این فناوری صادق است؛ با این وجود محدودیت مسافت آن، می تواند در تصمیم گیری شما موثر باشد. Cat7 در مسافت های طولانی ، سرعت 10 گیگابایت در ثانیه را در اختیار کاربران قرار می دهد؛ با این وجود در مسافت های کوتاه (15 متر) این استاندارد می تواند سرعت حداکثر 100 گیگابایت در ثانیه را نیز برای نقل و انتقال بدست آورد.

فیبر‌های نوری بر خلاف سایر اتصالات مانند کابل زوج سیم به هم تابیده ، از نور به جای جریان الکتریسیته برای انتقال داده‌ها استفاده می‌کنند. استفاده از نور به عنوان نمایش دهنده داده‌ها سبب می‌شود تا بتوان از سرعت بسیار بالای آن برای ارسال داده‌ها با سرعت هایی در نرخ گیگابیت استفاده کرد.

در حین ارسال داده ها، به علت سرعت بالای نور و همچنین عدم وجود دستگاه‌ها و تجهیزات واسط، داده ارسالی با ضریب اطمینان بسیار بالایی به مقصد می‌رسد و از اتلاف و افت کیفیت جلوگیری می‌شود.

فیبر‌های نوری بر خلاف سیم‌های مسی محدودیتی در پهنای باند ندارند چرا که از نور استفاده می‌کنند. همچنین برخلاف سیم‌های مسی، فیبر نوری در برابر پوسیدگی مقاوم بوده و توانایی انتقال داده را در فاصله 50 کیلومتر و حتی بیشتر بدون افت کیفیت دارد. به دلیل این عدم محدودیت در فاصله ارتباطی، استفاده از تجهیزات واسط کمتر بوده و در نتیجه در هزینه اجرایی و نگهداری تجهیزات مخابراتی صرفه جویی قابل توجهی می‌گردد. همچنین می‌توان هزاران فیبر نوری را بدون نگرانی از بروز اختلال، در کنار هم نصب کرد.

تفاوت این تکنولوژی با دیگر تکنولوژی‌های رایج مانند ADSL این است که در این تکنولوژی کل مسیر ارتباطی شما را فیبر‌های نوری پرسرعت تشکیل داده اند که قابلیت دریافت پهنای باند 100 مگابیتی را برای شما به ارمغان می آورند.

برای برقراری ارتباط بین دو نقطه با فاصله ی بسیار زیاد (هزاران مایل) از یک سیستم مخابراتی مبتنی بر فیبر نوری استفاده می شود که به آن سیستم رله فیبرنوری میگویند.

فرستنده: مسئول تولید و رمز نگاری سیگنال‌های نوری است.

بازتاب نوری: به منظور تقویت سیگنال‌های نوری در مسافت‌های طولانی استفاده می گردد.

دریافت کننده نوری: سیگنال‌های نوری را دریافت و رمز گشایی می نماید.

قیمت ارزان تر: هزینه فیبر نوری نسبت به سیم‌های مسی در مقیاس‌های بالا کمتر است.

اندازه نازک‌ تر: قطر فیبرهای نوری به مراتب کمتر از سیم‌های مسی است.

ظرفیت بالا: پهنای باند فیبر نوری به منظور ارسال اطلاعات به مراتب بیشتر از سیم مسی است. لذا فیبر نوری توانایی انتقال داده‌های بیشتری را دارد.

تضعیف ناچیز: تضعیف سیگنال در فیبر نوری به مراتب کمتر از سیم مسی است.

عدم تداخل: برخلاف سیگنال‌های الکتریکی در یک سیم مسی، عبور سیگنال‌های نوری در یک فیبر تأثیری بر فیبر دیگر نخواهد داشت و تداخل الکترومغناطیسی نخواهیم داشت.

مصرف برق پایین: با توجه به این که سیگنال‌ها در فیبر نوری کمتر تضعیف می‌گردند، بنابراین می‌توان از فرستنده‌هایی با میزان برق مصرفی پائین نسبت به فرستنده‌های الکتریکی (که از ولتاژ بالایی استفاده می‌نمایند)، استفاده کرد.

عدم اشتعال: با توجه به عدم وجود الکتریسته در فیبر نوری، امکان بروز آتش ‌سوزی در این خصوص وجود نخواهد داشت.

وزن سبک: وزن یک کابل فیبر نوری به مراتب کمتر از کابل مسی هم ‌رده‌ آن است و این عامل در کارکردن، نصب و نگهداری فیبر بسیار مهم است.

انعطاف ‌پذیر بودن: با توجه به انعطاف ‌پذیری فیبر نوری و قابلیت ارسال و دریافت نور از آنان، در موارد متفاوت نظیر دوربین‌های دیجیتال با موارد کاربردی خاص مانند عکس‌برداری پزشکی و لوله‌کشی و… استفاده می‌گردد.

فاصله: از فیبر نوری می‌توان در ارتباط شبکه‌هایی که فاصله زیادی از هم دارند استفاده کرد (اتصال شبکه‌های محلی(LAN) به یکدیگر). شایان ذکر است که قبل از استفاده از کابل‌های فیبر نوری ارتباط بین LAN‌ها از طریق تلفن یا امواج رادیویی برقرار می‌شد

پایداری: در کابل‌های فیبر نوری امکان نفوذ و ایجاد اختلال در انتقال داده‌ها کمتر است و از تأثیرگذاری انواع نویزهای الکترومغناطیسی شامل نویزهای رادیویی و یا نویزهای حاصل از نزدیکی کابل‌ها بر روی داده‌های در حال انتقال جلوگیری می‌کند.بطورکلی تارهای نوری از تداخل و ترویج با سایر کانالهای ارتباطی، خواه نوری و خواه الکتریکی، به خوبی محافظت شده‌ می‌باشد. یعنی نسبت به تداخل فرکانسهای رادیویی (RFI) و تداخل الکترومغناطیسی (EMI) عدم پذیرش عالی دارند.

سرعت: فیبر نوری توانایی در انتقال اطلاعات به مقدار زیاد چه به شکل دیجیتالی‌ و ‌چه به شکل آنالوگ دارند.

ترویج نوری: نیاز به زمین مشترک بین فرستنده تاری وگیرنده را منتفی می کند.

امکان تعمیر فیبر: (تار) نوری در حالیکه سیستم روشن است، بدون آنکه احتمال اتصال کوتاه شدن مدارهای الکتریکی در فرستنده و یا در گیرنده باشد، وجود دارد.

امنیت: فیبرهای نوری درجه‌ای از امنیت و پنهانی بودن را عرضه می کند. چون تارها انرژی تشعشع نمی‌کنند. برای یک مزاحم، آشکار سازی سیگنال ارسالی مشکل است.

پهنای باند بالا: این پهنای باند اکنون به 170 گیگابایت در ثانیه رسیده و دانشمندان بر این باورند که قابلیت ارتقاء تا چند صد ترابایت را دارد. فیبرنوری SMF که در حال حاضر مورد استفاده قرار میگیرد از پهنای باند 40 گیگابایتی برخوردار است.

عدم استفاده الکتریسیته برای ارتباط: از آنجا که در ابتدای مسیر نوری تولید شده و در انتها این نور دریافت میشود. دیگر نیازی به نیروی اکتریکی نیست و همچنین ایمنی بسیار بالایی را در مقابل نویز دارد.

عدم برقراری انشعاب غیر مجاز: از آنجا که برای برقرای انشعاب بایستی ابتدا فیبر قطع شود و گیرنده فیبر نصب شود. و این عمل نیز زمانبر است؛ نگهدارنده‌های بستر با استفاده از ابزارهای خطایابی میتواند به سرعت محل مورد نظر را شناسایی کنند.

عدم نیاز به repeater تا چندین کیلومتر: به علت استفاده از نور در صورتی که جنس Core مرغوب باشد تا فواصل چند کیلومتری سیگنال تضعیف زیادی نخواهد داشت.

قیمت بسیار بالای فیبر نوری و تجهیزات جانبی

ضرورت دقت کامل در هنگام کابل کشی

امکان شکستن در صورت گذشتن زاویه فیبر از یک حد معین

محدود بودن میزان کشش برای فیبرهای با ظرفیت مختلف

محافظت کامل در برابر ضربه، برای فیبرهایی که از درون حوضچه می گذرند.

تک حالتی single-mode

چند حالتی multi-mode

فیبر سینگل مود یک سیگنال نوری را در هر زمان انتشار می‌دهد. (نظیر تلفن)

فیبرهای تک حالته دارای یک هسته کوچک (تقریباً 9 میکرون قطر) بوده و قادر به ارسال نور لیزری مادون قرمز (طول موج از 1300 تا 1550 نانو متر) می باشند.

فیبر مالتی مود می‌تواند صدها حالت نور را به طور هم‌ زمان انتقال بدهد. (نظیر شبکه‌های کامپیوتری)

فیبرهای چند حالته دارای هسته بزرگتر (تقریباً 62.5 میکرون قطر) و قادر به ارسال نور مادون قرمز از طریق LED می باشند.

با توجه به رنگ روکش‌های فیبر نوری می توانیم بفهمیم با چه نوع فیبری سروکار داریم .مثلا اگر روکش فیبر زرد بود، فیبر single mode است و اگر نارنجی بود، فیبر multimode است.

بزرگتر بودن قطر هسته

ساده تر بودن تزریق انرژی نور به داخل فیبر

امکانات بهتر برای اتصال فیبرها به یکدیگر

امکان استفاده از هر دو منبع نور LD و LED (در صورتیکه فیبر تک مدی با نور لیزری ”LD“ بهتر کار می کند.)

فیبر چند مدی دارای اعوجاج بین مدی می باشد.

پهنای باند فیبرهای چند مدی، کمتر از فیبر تک مدی می باشد.

تلفات یا تضعیف در فیبرهای چند مدی بیشتر است.

امکان ساخت فیبرهای چند مدی طولانی(با طول بلند) کمتر است.

کابل فیبر نوری outdoor به گونه ای ساخته شده است که به صورت ایمن در فضاهای پیچیده ی بیرونی فعالیت کند.

کابل فیبر نوری indoor مناسب برای ساختمان ها، دیواری، بین طبقات و هنگامی که به صورت مستقیم با الیاف و هوا در ارتباط هستند، که شامل خطوط انتقال قدرت و پست های لامپ می شود.

فیبر نوری outdoor عموما دارای یک روکش PE مشکی است. روکش کابل فیبر نوری indoor عموما از جنس PVC هستند و زرد یا نارنجی هستند.

کابل فیبر نوری عموما طراحی بافرشان محکم است تا بتوانند عمودی و افقی نصب شوند. کاربرد های فیبرهای outdoor بیشتر است. آنها را می توان در اقیانوس ها برای اینکه دو شهر را بهم متصل کند و یا برای اتصال دو ساختمان بهم یا اردوگاه ها استفاده کرد.

کابل های indoor/outdoor عموما کاربرد در LAN دارند تا همان کابل در بین ساختمان ها (در محیط بیرون) یا در خود ساختمان (داخل) استفاده شوند.

روکش کابل فیبر نوری می تواند استحکام، بی عیبی، حفاظت کلی کابل های فیبری را فراهم کند. روکش PVC  پرکاربردترین روکش است.  PVC در محیطی که احتمال آتش سوزی هست می تواند بسیار خطرناک باشد، از آنجایی که دود غلیظ و گاز هیدروژن کلرید آزاد می کند، می تواند برای انسان ها آزار دهنده و موجب خوردگی ابزار الکترونیکی شود.  LSZH  روکشی است که از ترکیب خاصی ساخته شده است که هنگام دود کمتری تولید می کند و ترکیبی از هالوژن های سمی تولید نمی کند.

شبکه های بیسیم  براساس امواج الکترومغناطیسی کار می کنند و این امکان را در اختیار کاربران و تجهیزات سخت افزاری قرار می دهند که با انتقال داده ها توسط امواج و بدون استفاده از بسترهای فیزیکی همچون سیم و کابل با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. به همین دلیل آسیب پذیری بیشتری نسبت به شبکه های سیمی داشته و در واقع هرکس با داشتن یک سیستم مجهز به کارت شبکه وایرلس 802.11x می تواند این امواج را دریافت کند.

ساختار پیاده سازی اغلب شبکه های وایرلس به این صورت است که از یک دستگاه فرستنده، گیرنده مرکزی (Access Point) استفاده می شود که با کمک آنتنی که به آن متصل است می تواند در محل مرتفع و یا هر مکانی که امکان ارتباط بهتر را فراهم می کند، نصب شود. و امواج الکترومغناطیسی داده ها را بین Access Point و سایر سخت افزارها بی سیم دیگر منتقل میکند.

از شبکه های وایرلس یا شبکه های بدون کابل می توان در مکان های عمومی جهت تامین اینترنت استفاده نمود. از مزایای این شبکه ها این می باشد که علاوه بر صرفه جویی در زمان و هزینه کابل کشی، امکان بروز مسائل مرتبط با یک شبکه کابلی را نخواهد داشت.

از اصلی ترین چالش های شبکه بدون کابل، کیفیت سرویس (QOS) ارائه شده می باشد.

در صورتی که به هر دلیلی بر روی خط پارازیت ایجاد گردد، ممکن است ارتباط ایجاد شده قطع و یا امکان استفاده مطلوب از آن وجود نداشته باشد.

شبکه های بی سیم و وسیع (WWANS)

شبکه های  بی سیم شهری (WMANS)

شبکه های محلی بی سیم (WLAN)

شبکه های بی سیم شخصی (WPANS)

این دسته از شبکه ها، شبکه‌ هایی با پوشش بی‌ سیم بالا می باشند که در شبکه‌ های تلفن همراه استفاده می شوند.

شبکه های بی سیم این امکان را به کاربران می دهند که بتوانند در هنگام کار جا به جا شوند.میتوان شبکه های بی سیم را بدون نیاز به کابل کشیدن گسترش داد و حتی هزینه ها را به طور قابل توجهی پایین آورد.

این نوع شبکه برای کاربران محلی کاربرد دارد. به طور مثال برای محیط دانشگاه ها، سازمان ها، شرکت ها، منازل و مکان های دیگر که نیاز به استفاده از اینترنت دارند، استفاده می شود. در این حالت از Access Point استفاده می شود که در واقع همانند مودم های اینترنتی می باشند که در طول روز از آن ها استفاده می کنیم.

دو نوع تکنولوژی معروف مورد استفاده در این شبکه عبارت است از: Infra Red و Bluetooth، که اجازه ارتباط را در محیطی در حدود ۱۰۰ متر، می دهد. البته در استفاده از Infra Red به ارتباط با دید کاملا مستقیم نیاز است.

از فرکانس 5GHz استفاده می کند و سرعت آن تا 54 مگابیت در ثانیه می رسد که این سرعت در شرایط ایده آل بدست می آید. دلیل عدم استفاده از این استاندارد این می باشد که برد ان تا فاصله 35 متری بیشتر نیست واگر مسافت افزایش یابد سرعت به طرز باور نکردنی کاهش می یابد.

از فرکانس 2.4GHz استفاده می کند وسرعت آن تا 11 مگابیت برثانیه می رسد. یکی از مشکلات عمده این استاندارد این است که بسیاری از دستگاه ها مانند تلفن های بیسیم و دوربین ها و…از این استاندارد استفاده کرده که منجر به ایجاد تداخل در سیگنال می شود. اگرچه این استاندارد سرعت بالایی ندارد ولی بسیار پرکاربرد (خصوصا در منازل) می باشد و برد آن در فضای باز به 100 متر و در داخل ساختمان به 35 متربه علت کاهش برد در محیط داخل دیوارها، سقف ها و… که مانع از عبور سیگنال می شوند، می رسد.

جایگزین مناسبی برای استاندارد 802.11bمی باشد و قابلیت سازگاری و بازگشت به استاندارد 802.11bرا دارد. به همین دلیل است که بر روی بسیاری از دستگاه ها نوشته شده است، 802.11b&g که به این معنی می باشد که توانایی استفاده از هر دو سیگنال را دارند. از فرکانس 2.4GHz استفاده می کند و سرعت ان به 54 مگابیت بر ثانیه می رسد و مسافت 35 متر در فضای داخل و 105 متر در فضای باز را پشتیبانی می کند.

این استاندارد از هر دو فرکانس 2.4 و5 گیگاهرتز پشتیبانی می کند و سرعت 100 مگابیت بر ثانیه دارد، ولی با فراهم آوری شرایط لازم، قابلیت پشتیبانی مسافت تا حدود 350 متر را نیز دارد. این استاندارد از تکنولوژی به نام MIMIO استفاده می کند که به این معنی می باشد که همزمان بیش از یک سیگنال ارسال و در یافت می شود و در نتیجه سرعت بالاتری خواهیم داشت.